عدم ارتباط با پدر

سوالتو بپرس
سلام. من 37 سالمه و همسرم 30 سالشه. دخترمون هم 3 سالش هست.از همون اوایل ارتباط خوبی با من نداشت و هر چی بیشتر گذشت بدتر شد. یه روزایی خیلی با هم خوبیم و حسابی بازی میکنیم و خوش میگذرونیم ولی اکثر روزها مثلا وقتی میخوایم بریم بیرون بهش میگم بیا با هم بریم پایین تا مامان بیاد ولی میگه نه میخواهم با مامان بیام. چند وقت پیش خونه پدرخانم بودیم که من رفتم کنار همسرم نشستم و دستم رو دور گردنش انداختم. همون موقع رفته بود پیش مادرخانومم که چرا بابا پیش مامان نشسته، من دوست ندارم. تو خونه هم همینجوریه و اکثر وقتا سعی میکنه من رو از مادرش دور کنه.اگر من دعواش کنم یا چیزی بگم که ناراحت بشه ، با من قهر میکنه و میره پیش مادرش. تا اینجای کا طبیعیه ولی اگر مادرش هم چیزی بهش بگه و ناراحت بشه باز با من قهر میکنه و میره پیش مادرش! رابطش بشدت با خانواده خانومم خوبه. با مادر خانومم ، پدر خانومم و مخصوصا خواهر خانومم. چون تو دوران نوزادیش خیلی اونجا میرفت. یوقتایی که شاید من میخواستم برم پیشش و باهاش بازی کنم اونها پیشش بودن. البته که نمیخوام خودم رو توجیه کنم و تقصیر رو بندازم گردن اونها. چون خودم هم یوقتایی حوصله بازی کردن رو نداشتم. ولی فکر نمیکنم دلیلی باشه که این رفتارها رو بکنه. دیروز داشت یه شعر میخوند ، یجاش رو اشتباه خوند بهش گفتم بابایی این کلمه نیست و این یکی هست، برگشت گفت مامانم میگه اینجوریه و دوباره همونجوری خوند، خانومم گفت آره دخترم این کلمه این هست، بعدش دخترم گفت آها و دورست خوند. چند بار امتحان کردم که وقتی با من خیلی بد رفتار میکرد من یه یکی دو ساعتی بهش توجه نکردم، حتی جوابش رو هم ندادم. وقتی نگام میکرد و بهم میخندید هم بهش نمیخندیدم. بعد از یه مدت خودش اومد پیشم و بغلم میکرد و بوسم میکرد. انگار کاملا متوجه هست که داره چیکار میکنه.با من تنها نمیخواد جایی بره میگه حتما مامان هم باید باشه. تو این یک ماه اخیر یکم شدیدتر شده این مشکل.

پاسخ های مربوط به

عدم ارتباط با پدر

سلام منبع اول دلبستگی کودکان مادره پس یک سری رفتارها در کودک کاملا طبیعی است که گرایش بیشتری به مادر داشته باشه و بخشی از نگرانیتون از این بابت بیش از اندازه اس. در ضمن کودکان در این سن پدر را رقیب احساسی خودشون برای مادر میدونن و فکر میکنن که قراره پدر جای اونا رو بگیره و این در همه ی کودکان وجود داره و به مرور حل و فصل خواهد شد پس در این بازه زمانی زیاد سر این قضیه باهاش کلنجار نرین و بحث نکنید چون امر طبیعی است سعی کنید بیشتر باهاش بازی کنید، حساسیت هاشو طبیعی بدونید و باهاش قهر نکنید و به این مدل رفتاراش بی توجه باشید تا به مرور حل و فصل بشه البته باید یه سری آیتم ها مثل روابط همسرتون با شما، رفتار همسرتون با دخترتون و به طور کلی وضعیت روانی وی بررسی بشه ولی به طور کلی این رفتار جای نگرانی نداره ولی اگر شدیدتر شد و رابطه اش با شما بدتر شد حتما به مشاور کودک مراجعه کنید تا بتونه با بررسی کلی راه حل های بیشتر و جامع تری بهتون عرضه کنه موفق باشید
ممنونم بابت پاسختون.
تاریخ سوال:

1397/7/24

متخصص مربوطه:

مرضیه سرباز

پرسشگر:

amir_mhdi

تعداد پاسخ ها:

2

تخصص های مربوطه: